vrijdag 12 december 2014

Mozes en de uittocht

Rond 1525 v. Chr. Werd Mozes geboren.
Direct na zijn geboorte zet zijn Joodse moeder hem in een ‘biezen mandje’ op de Nijl. Hij wordt gevonden en gered door een Egyptische prinses.

Mozes wordt grootgebracht door zijn moeder en opgevoed aan het Egyptische hof, maar moet op een gegeven moment het land uitvluchten, nadat hij een bewaker doodde, die een Hebreeër had geslagen.  Mozes komt terecht in Midjan, trouwt daar met Sippora en krijgt van zijn God (bij een brandende braamstruik) opdracht terug te gaan naar Egypte. Hij moet de strijd aangaan met de Farao, de leider van Egypte. Naar alle waarschijnlijkheid was dat Toetmoses III. Deze Farao was namelijk begonnen als bouwgeleerde/architect en opgeklommen tot hogepriester/raadsheer van de Farao. Toen uiteindelijk de Farao stierf, was het bijna vanzelfsprekend dat Toetmoses III hem opvolgde, daar hij de rechtmatige 
opvolgers had weggestuurd of had laten doden. Van Toetmoses was bekend dat hij een vervent aanhanger was van de oude Egyptische leer, waarin Farao Ramses I de Grote de eerste stad van Egypte zou hebben gebouwd, Rameses.

Daar, volgens de bijbel en volgens schriftgeleerden, hebben de Hebreeën (ze waren immers nog geen Volk Israël) twee steden moesten bouwen waarvan ze er één moesten verplaatsen; de stad die Rameses heette, is het aannemelijk dat het ging om Farao Toetmoses III.

Het lukt Mozes vervolgens inderdaad het volk Israël weg te voeren uit de slavernij in Egypte. Hij geeft het verbond dat de God van Israël sluit aan het volk door, komt met de Tien Geboden en andere religieuze wetten en brengt het volk door de woestijn tot aan het Beloofde Land (Kanaän, nu Israël/Palestina). Mozes sterft voordat het nieuwe land wordt betreden. Een nieuwe leider, Jozua, neemt zijn taken over.
Het volk Israël had precies 430 jaar in Egypte gezeten (Exodus 12:40-41)
De paarse route is volgens wetenschappers en bijbelgeleerden de meest voor de hand liggende route, waarbij het volk van God veertig jaar in de woestijn heeft getrokken. 
Al zijn er ook meningen die meer op hebben met de route, zoals die met de oranje pijlen is aangeven.
Nadat Mozes gestorven was, leidde Jozua het volk uiteindelijk uit de woestijn, het beloofde land in. Dat ging helaas niet zonder kleerscheuren en dan bedoel ik eigenlijk, dat het volk van Kanaän, en in het bijzonder Jericho daar bepaald onder geleden hebben!

Nadat Jozua het volk uit de woestijn geleid had tot aan de oevers van de Jordaan, kreeg hij de opdracht van de Heer om de Jordaan over te steken en, na een aantal malen om de stad te zijn getrokken, Jericho in te nemen. Jericho lag in Judea, later ook Palestina.
Het innemen van de stad gebeurde met nogal wat geweld, want op een kleine groep mensen na, moest alles en iedereen gedood worden en de stad Jericho mocht op die plaats nooit meer opgebouwd worden.
Jozua 6: 16-19:
“16 en bij de zevende maal, toen de priesters de ramshoorns lieten klinken, riep Jozua tegen het volk: ‘Schreeuw, want de HEER heeft u Jericho in handen gegeven! 17 Maar op de stad en alles wat erin is rust de ban van de HEER: ze is onvoorwaardelijk aan de HEER gewijd en moet vernietigd worden. Alleen de hoer Rachab mag in leven blijven, samen met iedereen die bij haar in huis is, want zij heeft onze verkenners een schuilplaats gegeven. 18 Maar denk eraan dat op al het andere een ban rust. Dus vernietig de stad maar maak niets buit, zodat u niet Israëls eigen kamp aan de vernietiging prijsgeeft en Israël in het ongeluk stort.19 Al het zilver en goud en alle voorwerpen van koper, brons en ijzer zijn aan de HEER gewijd; alles gaat naar de schatkamer van de HEER.’ “

De verovering, en vernietiging van Jericho vond plaats rond het jaar 1150 v. Chr.
Volgend op de val van Jericho trokken de Israëlieten door heel Kanaän, waarbij ze achtereenvolgens de steden Ai, Gibeon, Hazor en Baäl Gad in de vallei van de Libanon onder de berg Hermon verwoestten, waarbij  in totaal vele tienduizenden slachtoffers vielen onder wie ook stelselmatig  kinderen, moeders en bejaarden.  Naderhand werd Kanaän verdeeld onder de verschillende stammen en brak er een periode aan van relatieve rust.
Links: De stad Jericho aan de Jordaan. rechts: de inname van Jericho. (Lees Jozua 5 & 6.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten